wszystko wydaje się takie proste. oczywiste dla wszystkich wkoło. tylko ja siedzę jakby obok i ze zdziwieniem obserwuję ich mądrość. zazwyczaj najtrudniejsze zagadki mają najbardziej banalne rozwiązania. zazwyczaj dowiadujemy się tego po czasie, znaczy się po rozwiązaniu zagadki. i zazwyczaj już nam się wydaje, że w końcu sami też na to wpadlibyśmy, gdyby tylko dano nam więcej czasu, podpowiedzi, możliwości...
chyba czas powiedzieć wprost - NIC Z TEGO. tu się z nami nikt nie cacka, co najwyżej podkręca zegar, coby tykanie jego doprowadzało nas do szału. w szale ciężko racjonalnie myśleć. poza tym czy racjonalne myślenie gwarantuje sukces??
gdybyśmy mogli na to sami wpaść tobyśmy wpadli. skupić należałoby się raczej na odpowiedzi na pytanie dlaczego nie wpadamy na te proste rozwiązania.
gmatwanie i wynajdowanie problematycznych schematów to moja specjalność. jeżeli nawet już znajduję rozwiązanie, to nie tyle dzięki sprytowi własnemu, a uporowi osła - bo choćby dookoła to i tak jakoś dojdę tam, gdzie chcę. tylko po co przez okno włazić skoro można nauczyć się naciskać klamkę. koty mają z tym pewien problem, ale człowiek powinien znaleźć chyba na to sposób.
zasada nie lubienia świąt niestety potwierdza się nadal. uszczęśliwianie na siłę z góry skazane jest na porażkę. ludzie nie mogą być szczęśliwi, bo wprawiali by w zakłopotanie tych nieszczęśliwych. choć nieszczęśliwi też wprawiają nieszczęśliwych w zakłopotanie. nawet sami nieszczęśliwi szczęśliwych też jakoś zniechęcają do szczęścia. każda z tych kombinacji jest zła. a całkowite pozbycie się nieszczęśliwców też nie jest możliwe. bo skąd biorą się nieszczęśliwi?? bo są tacy, którzy mają od nich lepiej
brak mnie jakoś...
