cały mój świat, żeby stanąć na nogach...

jest w tym wszystkim dreszczyk niepewności. czy decyzje są słuszne? czy siły podołają zamiarom bzdurnej główki? są tacy, którzy nie wierzą. a ja liczę ... na siebie. biorę to jako szansę.

bo los daje nam szansę... wielokrotnie, trzeba ją tylko umiejętnie wykorzystać. w ogóle chyba trzeba coś robić. najłatwiej chyba wytknąć błędy i wyliczyć porażki. skrytykować starania zmian. ale samemu zrobić coś, by było lepiej - o to już trudniej.

możliwe że nie wykorzystamy wszystkich możliwości, możliwe (wręcz nieuniknione), że popełnimy sporo błędów próbując coś zmienić na lepsze. ale tylko dzięki tym nawet kalekim próbom możemy znaleźć klucz do rozwiązania problemu. bo najłatwiej wydaje się czekać na złotą kopertą z lekarstwem na całe i zło i porąbanie tego świata.