need something

coś dobrego, czystego, bezinteresownego
coś bez nacisku
coś prawdziwego

coś niemożliwego

kusiol w siu... i dużo radości

agon stara się iść za wiedźmim przykładem i zająć głowę czymś dobrym, miłym i optymistycznym.

 kilka dni temu agon miał przyjemność zobaczyć się z izabelką k. i  natalie b. w katowicach. bob cafe przywitał całkiem milusio uśmiechem na jednym ze stołów.

dla wyjaśnienia - ag nie wandalizował. zrobił to ktoś inny wcześniej, ale nie mam mu tego za złe.

dla potwierdzenia dalszego nagabywania przez optymizm kolejny dowód - tym razem skarb znaleziony wczoraj w krakowie - sparowane zakochane mikołajki ;]

no a dziś wiedźmowe kusiole do słoneczka i senne mary utkane z mgły.
milusio po obu stronach przemszy.

piosenka na dziś delilah "inside my love"

dobrze umiem tylko czekać

otóż jak się okazuje czekolada może nie smakować. można oddychać jednocześnie dusząc się w sobie. można się uśmiechać i "dawać radę" kiedy tak na prawdę nie gra roli dla ciebie gdzie jesteś i co robisz.
nie chodzi mi tu nawet o kolejną próbę wydobycia z siebie tego, co się kotłuje po żyłach od pewnego czasu. mielę to na wiele sposobów już trochę, a dalej nie potrafię chyba do końca się z tym uporać w sposób satysfakcjonujący.
agon trochę się rzucił. w moim świecie to naprawdę już spory krok. ale pozostał bez echa. kłócę się sama ze sobą czy to lepiej czy gorzej. i znów... czekam.


nie ma nic w co mógłbyś uwierzyć
nic dobrego nie ma tu
dobrze umiesz tylko czekać
nie wiesz jak masz uciec stąd

Ania Dąbrowska "nie ma nic w co mógbyś wierzyć"

a ty się misiek rzucaj...

kiedyś mały bogdan biegał z piłką nożną i wołał do swojego pluszaka na bramce "a ty się misiek rzucaj!" i jeszcze bogdan mówił bankowy, ale nie ma to związku z niczym o czym chcę napisać. bardziej to rzucanie mnie interesuje. misiek jakoś niespecjalnie dawał radę, agon chyba też niedomaga w tej kwestii. więc się nie rzucam...
do czego to podobne, żeby być niezadowolonym z powodu własnego urlopu. taki paradoks jakiś. bo przecież jest dobrze. cieplutko, milusio, wstawać nie trzeba na gwizdek, można robić to, na co się ma ochotę i zawsze na to brakowało czasu. a teraz brakuje kopa.
ag nie powinien narzekać. ma co jeść, gdzie mieszkać, pracuje, postudiował sobie, zdrowie jakoś bardzo nie dręczy. a to że tęskni do człowieka jest nieistotnym szczegółem. bez człowieka można się obejść. wszystko jest ok.