ulga

sruuu

kotek z reklamy heyah jest moim idolem sruuu! i nikt nie będzie mną dyrygował.
oczywiście nikt poza mną samą. przybyło mi wiosen w ostatnim czasie. ale nie zauważam jakiejś konkretnej różnicy. wciąz te same naiwne oczka, te same naiwne marzenia, wciąż to samo naiwne serce...



naczytałam sie ostatnio mądrych rzeczy, niektóre czytałam pod przymusem, ale na tyle skrupulatnie aby coś z nich jednak wynieść. wynioslam kilogramy ...wątpliwości. co do przyszłości, teraźniejszości, a nawet przeszłości.
jednakże wątpliwości nie dotyczą samej drogi obranej i tej, na którą się kieruję obecnie.
dotyka raczej pomniejszych wyborów i motywacji nimi rządzących.
dlaczego właściwie pedagogika? przecież wszystko jest takie oczywiste... ale jak przychodzi co, do czego to zastanawiam się i mam pustkę w głowie. choć mam pewność, że te lata nie są zmarnowane. dla jasności sytuacji dodam, że dwa poprzednie lata, calkowicie niepedagogiczne, nie są również czasem straconym. wręcz przeciewnie. i to funkcjonuje jako PEWNIAK w mojej hierarchii.
i choć to nie zmienia w ogóle sytuacji i nadal cała jestem podziurawiona wątpliwościami o masę rzeczy ważniejsznych i mniej ważnych to czasem zdarza się takie 5 sekund. taki przebłysk, jakby promyk słoneczka gdzieś zza czarnych chmurek nieba

"bardzo fajnie pani agnieszko bardzo fajnie pisane
proszę się nie martwić
kończymy i bronimy sie jak najszybciej"

jest ulga ;]

z nadzieją pod powiekami