zwroty, zawroty, przewroty, powroty

ag maluczki się czuje.
byłam, widziałam... zmalałam.
zatkało kakao jak to się teraz mawia w kręgach coolerskich.

siedzę sobie teraz w foteliku, przy oknie z rozświetlonym latarniami obrazem. sięga daleko wzrokiem do tych światek tam hen hen - podobno jak jest ładna pogoda to można z okien mojego bloku dostrzec tatry?:>
nie wiem ile w tym prawdy - bo przeca to daleko strasznie - ale cuda natury nie do przewidzenia więc wierzę iż istnieje taka sposobność. i co z tego.
są rzeczy o których nie śniło się filozofom. mam tu garstkę książek wokoło - a w nich zaledwie ułamek tego, co jest wokoło - nade mną, pode mną, przy mnie i daleko ode mnie.
nie mogę ogarnąć tego co tu blisko, a przecież tyle więcej jest na świecie. i czuje jak tracę to. jak nie wykorzystuję możliwości. jak nie jestem w stanie tego wszystkiego objąć i przyswoić...

przytłoczona jestem. terminami tego, co będzie... co musi być. dopóki pędzę na tej karuzeli wszystko jest okej. ale gdy zejdę na chwilę na bok i przyglądam się jak to się wszystko kręci niebezpiecznie i bezmyślnie, to żałuję tego spokoju. żałuję tego niechlujnie rozlanego czasu...

nie wiem czemu tak mi?? jesień już się sypnęła mi w dłonie kasztanami, zaświeciła ciepłym słońcem przez kolorowo ustrojone konary. wzrusza mnie szum liści pod stopami. wiatr szkli mi oczy...a może to nie on nawet.

przyszedł do mnie ktoś, kto potrzebował pogadać. nie tyle może nawet ze mną, co z kimkolwiek - choć cenię sobie nawet i to w tym wypadku. mamy różne podejście do życia, różne poglądy na niektóre sprawy - a jednak dostrzegam podobną jesień myśli na ten czas.
powiedział, ze na razie czuje się wolny emocjonalnie.
nie wiem czy mogę powiedzieć o sobie to samo, a chciałabym...

nie wiem czy to składnie wyszło - -potrzebowałam to jakoś przetrawić
za niedogodności czytelniczo stylistyczne nie przepraszam, bo stałoby mi to na przeszkodzie ku tej mej wolności

pozdrawiam za to serdecznie B'ham