niedouczona przestępczyni - słodko-gorzkie dygresje na temat codzienności

rozmowa trzech nastolatek z make up'em, który potrafi zrobić moja Weroniczka; w miejskim autobusie, w godzinach późnopopołudniowych.
- a wy co pakujecie do warszawy?
- no ja biorę ćwiartkę, przeleję do coli - nie zwęszą
- ja nie będę przelewać, nie będą szukać ale czy to nie mało? wiesz będziemy potem żałować, że nie sprawdzają a my na poczatku imprezy nie będziemy nic juz mieć
- mnie ćwiartka wystarczy, już jest wtedy fajnie
- a ja chyba jednak zabiorę 0,7. dokładasz się??
- no to będzie super wycieczka...

dziś wycieczka przeliczana jest na ilość napojów procentowych. a ja jako dziecko przywoziłam z krakowa drewniane pamiątki i kiczowate zabawki. ach i można było wcinać słodycze w dowolnych ilościach bo miało się ze sobą 20 zł. to taka moja mała dygresja na temat młodzieży.

na dygresje sobie pozwalam, bo zapewne z tej jakże uroczej młodzieży wyrośnie zapewne jakże uroczy personel urzędniczy wszelkich instytucji, który potem plastikowym tipsem wywali na kogoś wiadro pomyj tylko po to, by sobie połechtać sprocentowane ego. skąd w ludziach tyle agresji i chamstwa - strach pomyśleć, co ludzie ukrywają przed innymi skoro tego jak cię mieszają z błotem się nie wstydzą.


oficjalnie zza krat (co prawda zawieszonych, ale jednak ...)