ta, co radość niesie ^^

kurcze
i się człowiekowi ciepło robi i uśmiech jakoś tak na twarz wypełza. trochę nieśmiało, ale jednak. mimo, że to odczucie jednego człowieka, raz taki jeden, może po prostu
to akurat taki moment był... ale jednak miło usłyszeć, że się wnosi własną osobą radość gdzieś, i że bez ciebie to już nie to samo, że wszyscy jakby najmniej
30 lat starsi i poważniejsi i zestresowani. miło po prostu. i nawet mi się przez chwilę żal zrobiło, że chora tu w domu siedzę zamiast tam im tą radość nieść...
ale ze względu na ostatnie wydarzenia szybko powróciłam do jasnej trzeźwości umysłu. przecież ja też muszę mieć kiedyś czas na cieszenie się sobą tak ot, po prostu,
dla siebie.
świadomość potrzeby zmian i próby ich wprowadzania są najlepszym dowodem na to,
że jednak trochę o siebie dbać zaczynam.
i miło, że ktoś zauważa różnice i brak mnie... egoistycznie, ale z nieukrywaną radością na duszyczce pozdrawiam