time to come back

człowiek nie docenia domowego zacisza, a raczej jego klaustrofobicznej cudowności.
za pewne nie na dłuższą metę, ale kurcze - na tych krótkich dystansach ...
siedzisz sobie w ciepełku, masz w głębokim poważaniu czy za szybką grzeje, czy pada śniegiem albo wali piorunami. es ist mir ganz egal pomada ;]. ]korki na ulicach, kolejki w sklepach, tłumy w autobusach nie zniekształcają twojej rzeczywistości. niestety po okresie izolacji przyszedł czas na zmierzenie się ze światem codziennym
- na doświadczenie człowieka. poczułam jego oddech na plecach, otarłam się o jego rzeczy próbując przemieścić się z punktu A do punktu B., wysłuchałam jego lamentów, uwag, przywitań i wszelkich innych dźwięków (nie tylko paszczowych niestety).
więc wracam do krwioobiegu codzienności. dziś miły przedsmak - moja mała Weroniczka rośnie szybciutko i zaczyna gugać. dumam nad wielkością człowieka, gdy patrzę na takie maleństwa. a to maleństwo jest mi bliskie szczególnie ;].